Fuck Zelfliefde
Ik heb zo’n vriendin die de juiste woorden op het juiste moment kan plaatsen.
‘Fuck zelfliefde,’ zei ze op een voor mij moeilijk moment, ‘liefde is iets relationeels.’
Want het is een ding, eenzaamheid.
In een wereld waarin de informatie (lees: cursussen, adviezen, tips, quotes, podcasts,…) over zelfzorg je rond de oren vliegt.
Want wat als die ademhalingsoefeningen en die affirmaties en die aangepaste voeding en dagelijkse wandeling en dauwtrappelen en schrijfoefeningen en visualisaties en essentiële oliën en shakti mat,… niet helpen?
Is er dan écht iets mis met jou? Niet zo bevorderlijk voor je gehalte aan zelfliefde, toch?
Als het over liefde gaat, dan is dit mijn ervaring:
(Zelf)liefde wordt aangewakkerd, geïnspireerd, gevormd, gestroomlijnd,... in interactie met anderen.
Het is het yin-yang principe: geen eb zonder vloed, geen dag zonder nacht, geen zelfliefde zonder (contact met) anderen.
Net als loslaten, is zelfliefde niet iets dat je (actief) kan ‘doen’. Het is een staat van ‘zijn’. Iets wat je voelt. Het is een zaadje dat floreert en open bloeit in de vruchtbare aarde van voedende gesprekken, inspirerende verhalen, vragen die perspectief en ruimte creëren, en heel veel openheid, warmte en gezelligheid,…
Ik ben zo dankbaar voor alle mooie ontmoetingen in mijn leven die me op het ‘juiste pad’ brachten en me nog steeds gidsen.
Dus:
JA voor persoonlijke ontwikkeling en groei.
JA voor openbloeien en helemaal jezelf zijn.
JA voor heerlijk ‘dicht bij jezelf’ komen en in jouw kracht staan.
Maar dan wel heel graag in interactie met anderen, in een heerlijke ongedwongen setting. Want al hebben we onze weg en antwoorden zelf te vinden, het hoeft echt niet alleen.
Klinkt dit als een match? Bekijk dan zeker mijn aanbod.
